Psy - Szczenięta
Istotnym elementem w relacji między człowiekiem a szczenięciem jest jego świadomy wybór, a następnie jego socjalizacja w nowym środowisku.
Wychowanie każdego zwierzęcia należy rozpocząć jak najwcześniej. W przypadku szczeniąt 7 tydzień życia pozwala już na samodzielne poznawanie przez nich otoczenia, w jakim się znajdują; na rejestrowanie bodźców (dźwięku mowy ludzkiej, gestów, ich barwę i natężenie).
W trakcie procesu wychowania, którego nie wolno mylić z tresurą – istotnym elementem jest zasada posłuszeństwa. Rozpoczynamy zatem naukę od dwóch aspektów: po pierwsze „swoje imię” – używając imienia psa przy każdej zabawie, karmieniu, rozmowie z nim, przyciągamy jego uwagę i przywołujemy go na wołanie; po drugie – słowo „nie” – stanowcza reakcja człowieka i przerwanie niepożądanej czynności, jak gryzienie mebli, skubanie zębami, wskakiwanie na ludzi itp.
Nauka czystości to kolejny proces, który należy rozpocząć niezwłocznie po przyniesieniu psa do domu. Aby ułatwić właścicielowi naukę w tej materii, wskazać należy, iż szczeniaka wyprowadzamy 6-8 razy dziennie, i tak: z samego rana, po obudzeniu; po każdym posiłku (15-20 min. po jedzeniu); po drzemce; po pozostawieniu psa samego na krótki czas; zanim właściciel położy się spać; za każdym razem, kiedy skamle, piszczy, podchodzi do drzwi.
Ważne, aby piesek skupił się na swoim zadaniu! Nie należy się z nim bawić ani wrócić do domu, dopóki się nie załatwi!
Nigdy nie wolno karać psa za załatwienie się w nieodpowiednim miejscu!
Koty - Kocięta
To upodobania przyszłego właściciela, a także warunki lokalowe powinny stanowić o wyborze kota. Należy rozważyć, czy jesteśmy zainteresowani kocurem, czy kocicą? Odpowiednią rasą, czy zwyczajnym milusińskim dachowcem? Czy interesuje nas jeden kot, czy większa ich ilość?
Elementarną zasadą postępowania z kociętami jest przyzwyczajenie ich do korzystania z kuwety. Zachęcamy je poprzez łagodne umieszczanie w kuwecie po każdym posiłku i gdy oddanie odchodów nastąpi poza nią. Pamiętamy o odpowiednim rozmiarze kuwety (boki niskie, bez dachu, mieszczące dorosłego osobnika) i utrzymywaniu jej w należytej czystości (wybór ściółki: naturalna, przemysłowa – w zależności od preferencji). Ważna zasada: jeden kot = jedna kuweta.
Zabawa kocia to nic innego jak instynkt łowczy. Zdobywanie wiedzy przez kociaki, w dorosłym życiu kotów ujawnia się w doskonaleniu umiejętności łowczych i zachowawczych. Należy unikać zabaw wzmagających agresywność kota i pamiętać, że człowiek nigdy nie może być celem takich zabaw!
Zniszczenia powodowane przez koty, takie jak np. znakowanie terytorium poprzez skrobanie – drapanie przedmiotów, może stanowić o niepokoju socjalnym spowodowanym w środowisku kota, o samej zmianie środowiska, trybie życia lub innych czynnikach stresogennych. Należy zatem zmniejszać jego napięcie, dążąc do stabilizacji tego środowiska, zachęcać do używania drapaków – słupków do drapania; odwracać uwagę od drapanego miejsca, np. zabawką; unikać karania i hałaśliwego zachowania.
