Dokładny wywiad i wyniki badania klinicznego, z uwzględnieniem badania przez prostnicę - pozwolą ustalić, skąd pojawił się problem biegunki.
POSTĘPOWANIE DIAGNOSTYCZNE
- Biegunka z jelita cienkiego -> 1) zwiększona objętość kału, 2) kał może być wodnisty lub zwarty, 3) wzrasta częstotliwość defekacji, 4) z reguły nie ma silnego parcia na kał, 5) u szczeniąt i kociąt - nie obserwuje się znacznej ilości śluzu lub świeżej krwi w kale, 6) u starszych psów i kotów - smoliste stolce (krew na ogół strawiona), 7) wymioty, 8) szybka utrata masy ciała, 9) odwodnienie, 10) przy zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki - nadmierna ilość niestrawionego tłuszczu w kale (makroskopowa ocena).
- Choroby jelita grubego -> 1) luźny, niecałkowicie uformowany, niekiedy wodnisty kał lub za bardzo zbity, 2) silne parcie na kał, 3) obecność świeżej krwi i śluzu w kale, 4) nagła potrzeba oddania stolca przy małych porcjach stolca jednorazowo, 5) przy chorobie prostnicy i odbytu - obecność krwi w kale i trudności w jego oddawaniu.
- Ostateczne rozpoznanie -> 1) pobranie materiału metodą biopsji, 2) badanie histopatologiczne błony śluzowej pod kątem występowania zmian patologicznych, 3) treść jelit pobrana do badań cytologicznych, bakteriologicznych i parazytologicznych (elastyczne endoskopy zwiększyły możliwości pobierania materiału biopsyjnego z jelit nieinwazyjnymi metodami).
OKREŚLENIE MIEJSCA POCHODZENIA BIEGUNKI NA PODSTAWIE WYWIADU I BADANIA KLINICZNEGO
JELITO CIENKIE
- objętość kału -> zwiększona,
- częstotliwość defekacji -> zwiększona,
- parcie na kał -> brak,
- krew w kale -> smoliste stolce,
- śluz w kale -> brak lub małe ilości,
- tłuszcz w kale -> czasami obecny,
- dodatkowe objawy -> wymioty, znaczna utrata masy ciała, odwodnienie.
JELITO GRUBE
- objętość kału -> zmniejszona lub prawidłowa,
- częstotliwość defekacji -> znacznie zwiększona,
- parcie na kał -> obecne,
- krew w kale -> świeża krew,
- śluz w kale -> duże ilości,
- tłuszcz w kale -> brak,
- dodatkowe objawy -> mniej nasilona utrata masy ciała, odwodnienie.
