Ślinienie często poprzedza wymioty.
PATOFIZJOLOGIA
- Ślinotok rzekomy -> 1) wypływ nadmiernej ilości śliny z jamy ustnej; 2) pojawia się wtedy, kiedy zwierzę nie chce lub nie może przełykać.
- Wścieklizna -> 1) pierwsza choroba, o której trzeba pamiętać, mówiąc o objawie ślinotoku; 2) zachowanie szczególnej ostrożności.
- Ślinotok może wynikać -> 1) z nieprawidłowej budowy warg i jamy ustnej (szczególnie obserwuje się u psów ras olbrzymich), 2) z chorób prowadzących do deformacji jamy ustnej, 3) z chorób warg lub zaburzeń, które utrudniają przełykanie, 3) z obecności ciała obcego w jamie ustnej.
- Powstaje przy 1) bolesnych lub 2) zapalnych zmianach w obrębie jamy ustnej -> (a) choroby przyzębia, (b) zapalenie jamy ustnej, (c) zapalenie dziąseł, (d) zapalenie głośni, (e) zapalenie gardła, (f) zapalenie przełyku.
- Do ślinotoku mogą prowadzić także -> 1) choroby żołądka, 2) choroby jelit cienkich (powodujące ból i nudności).
- Leki i toksyny -> 1) podrażniające błonę śluzową (środki żrące), 2) wywołujące ślinotok -> (a) metaldehyd, (b) krezol, (c) domowe środki czystości, (d) wydzieliny różnych gatunków ropuch i traszek, (e) niektóre rośliny - grzyby z rodzaju Amanita, pokrzywa, dieffenbachia, filodendron, poinsecja, choinki.
- Nadmierne ślinienie przy -> 1) przedawkowaniu D-limonenu (insektycydu na bazie oleju cytrynowego), 2) iwermektyny, 3) płynów zawierających pochodne kwasu benzoesowego, 4) kofeiny, 5) amfetaminy, 6) kokainy, 7) opiatów.
- Przyczynami ślinotoku wtórnego do zaburzeń neurologicznych są zmiany w obrębie -> 1) nerwu trójdzielnego - niezdolność do zamknięcia jamy ustnej, 2) nerwu twarzowego - niezdolność do poruszania wargą.
- Zniesienie odruchu krztuszenia i niezdolność do przełykania to objawy zmian w obrębie nerwów -> 1) językowo-gardłowego, 2) błędnego, 3) podjęzykowego.
- Choroby nerwowo-mięśniowe lub mięśniowe (np. nużliwość mięśni) -> po wielokroć prowadzą do ślinotoku wtórnego.
- Ślinotok jest konsekwencją -> 1) mocznicy, 2) encefalopatii wątrobowej (owrzodzenia w przewodzie pokarmowym), 3) hiperamonemii (nadmierny wzrost stężenia amoniaku we krwi), 4) zwiększonego stężenia azotowych produktów przemiany materii (powodującego nudności).
- Leczenie fenobarbitalem -> 1) epizodyczny ślinotok, 2) powiększenie i niekiedy bolesność ślinianek, 3) okresowa dysfagia (problem z połykaniem), 4) odruchy wymiotne lub wymioty.
WSTĘPNE POSTĘPOWANIE DIAGNOSTYCZNE
- Wywiad, badanie kliniczne i obserwacja zwierzęcia.
- Różnicowanie -> 1) spożycie środków drażniących, 2) nieprawidłowości w przeżuwaniu pokarmu, 3) wypadanie pokarmu z jamy ustnej, 4) ślina podbarwiona krwią, 5) objawy choroby układowej.
- Po wykluczeniu wścieklizny pełne badanie -> 1) jamy ustnej, 2) szyi, 3) stawów skroniowo-żuchwowych, 4) okolicznych węzłów chłonnych, 5) ślinianek.
- Sedacja lub znieczulenie ogólne -> dokładnie obejrzenie gardła i jamy ustnej.
- Inne metody diagnostyczne, jeśli konieczne -> 1) biopsja zmian litych, 2) radiografia zębów, 3) endoskopia.
