Ważne jest, aby podczas osłuchiwania nie pomylić nieprawidłowych odgłosów oddechowych z dźwiękami, które powstają przy poruszaniu się końcówki stetoskopu po sierści zwierzęcia.
DEFINICJE
- Odgłosy oddechowe dzielimy na -> 1) prawidłowe, 2) prawidłowe, ale o zwiększonym nasileniu, 3) nieprawidłowe (inaczej - dodatkowe).
PATOFIZJOLOGIA
- Odgłosy oddechowe powstają -> na skutek drgania tkanek układu oddechowego -> w czasie szybkich zmian w ciśnieniu gazów.
- Odgłosy oddechowe -> 1) najgłośniejsze w środkowej części płuc - oskrzelowe, 2) najwyraźniej słyszalne w obwodowych obszarach płuc - pęcherzykowe, 3) najlepiej słyszalne w obwodowych obszarach płuc przy wzmożonej wentylacji lub chorobie dróg oddechowych - oskrzelowo-pęcherzykowe.
- Przepływ powietrza przez oskrzeliki końcowe i pęcherzyki powietrza odbywa się laminarnie -> nie jest słyszalny, nie towarzyszą mu żadne dźwięki.
- Odgłosy oddechowe prawidłowe, ale o zwiększonym nasileniu -> wynikają 1) ze zwiększonej częstotliwości lub 2) głębokości oddechów albo 3) mniejszego stłumienia przez ściany klatki piersiowej (u małych lub chudych zwierząt).
- Nieprawidłowe odgłosy oddechowe dzielimy na -> 1) trzeszczenia, 2) świsty, 3) świszczący oddech, 4) chrapliwy oddech.
- Trzeszczenia -> przerywane odgłosy powstające w małych drogach oddechowych; najlepiej słyszalne podczas wdechu.
- Świsty -> ciągłe dźwięki powstające wtórnie do 1) zwężenia lub 2) częściowej niedrożności dróg oddechowych; najgłośniejsze podczas wydechu.
- Świszczący oddech -> powstaje przede wszystkim na skutek zwężenia krtani; najczęściej słyszalny podczas wdechu, niekiedy - przy silnym wydechu.
- Charczący oddech -> powstaje na skutek drgań podniebienia miękkiego podczas wdechu (dochodzi wtedy do częściowej niedrożności części nosowej i/lub ustnej gardła).
- Tarcia opłucnowe -> słyszalne podczas wdechu i wydechu przy zapaleniu opłucnej; rzadkie do rozpoznania u zwierząt.