Zaburzenia częstotliwości pracy i rytmu serca wynikają zarówno ze schorzeń serca, ale także z zaburzeń niekardiologicznych.
DEFINICJE
- Zaburzenia rytmu serca - arytmie.
- Arytmie mogą prowadzić do poważnych zaburzeń hemodynamicznych.
- Arytmie powodują -> brak fali tętna, osłabienia, omdlenia, nawet nagłą śmierć.
PRAWIDŁOWA ANATOMIA I FIZJOLOGIA
- Na układ przewodzący (bodźcotwórczy) serca składa się węzeł zatokowo-przedsionkowy (SA), mięsień sercowy przedsionków, wyspecjalizowane wewnątrzwęzłowe szlaki przewodnictwa, węzeł przedsionkowo-komorowy (AV), pęczek Hisa, prawa i lewa odnoga pęczka Hisa, włókna Purkiniego, mięsień sercowy komór.
- Funkcję fizjologicznego rozrusznika serca pełni węzeł zatokowo-przedsionkowy (ang. sinoatrial, SA).
- Z węzła tego przedostają się impulsy i przebiegają przez mięsień sercowy przedsionków.
- Impulsy przebiegają na drodze depolaryzacji (zmiany w potencjale) przekazywanej z komórki na komórkę.
- Depolaryzacja przedsionków prowadzi do ich skurczu - na elektrokardiogramie (EKG) widoczne jest jako załamek P.
- Repolaryzacja (proces po przejściu impulsu) przedsionków często nie jest widoczna w zapisie EKG.
- Dalej, impuls elektryczny przemieszcza się przez węzeł przedsionkowo-komorowy (ang. atrioventricular, AV) - w węźle tym szybkość przewodzenia zmniejsza się.
- W zapisie EKG spowolnieniu w przekazywaniu impulsów odpowiada odstęp P-R.
- Kiedy impuls dociera do pęczka Hisa - następuje jego szybkie przekazywanie.
- Bodziec podąża na długości pęczka Hisa, dalej przez sieć włókien Purkiniego i następuje szybka depolaryzacja komór mięśnia sercowego.
- Ta z kolei prowadzi do skurczu komór - w zapisie EKG obrazuje się jako zespół QRS.
- Po skurczu komór następuje repolaryzacja (załamek T) i odpowiednio - rozkurcz komór.
- Autonomiczny układ nerwowy unerwia serce.
- Nerwy, które obsługują układ bodźcotwórczy serca są zdecydowanie liczniejsze niż nerwy, które docierają do mięśnia sercowego.
