Zwierzę cierpiące z bólu lub z uwagi na inne schorzenia może mieć zmniejszoną tolerancję na bodźce, które miałyby niewielkie znaczenia w innych okolicznościach.
DEFINICJE
- Agresja - wrogie zachowanie wobec innego osobnika.
- Rodzaj zachowania zależny od sytuacji.
- Niektóre z zachowań agresywnych uznawane są za prawidłową reakcję organizmu, inne - za patologiczną.
- Bardzo ważny jest kontekst sytuacyjny interpretowany przez agresora.
- Agresywne zwierzęta często zostają przez właścicieli porzucone, oddane do schronisk, czy poddane eutanazji.
- Część opiekunów szuka jednak pomocy u behawiorystów lub treserów.
PATOGENEZA
- Układ limbiczny mózgu odpowiada za zachowanie i emocje.
- Struktury te anatomicznie znajdują się wewnątrz warstwy korowej i pnia mózgu, obejmując ciało migdałowate, hipokamp, zakręt obręczy, podwzgórze i wzgórze.
- Nowotwory, zapalenie, działania toksyn, czy inne procesy patologiczne mogą mieć wpływ na układ limbiczny.
- Doświadczenia z przeszłości warunkują reakcje zwierzęcia w konkretnej chwili.
- Dodatkowo, wpływ mają inne czynniki - poziom niepokoju, stan pobudzenia, ogólny stan zdrowia zwierzaka.
- Agresja jest także formą obrony przed niebezpieczeństwem, czy wykorzystywana do zdobycia pożądanego zasobu.
- Przy agresywnym zachowaniu w przeszłości, które przyniosło zwierzęciu korzyść - oczekuje się wręcz podobnej agresji.
PRAWIDŁOWY JĘZYK CIAŁA PSÓW I KOTÓW
PSY:
postawa dominująca:
- uważne obserwowanie,
- nastroszenie włosa,
- uniesione uszy i skierowane ku przodowi,
- przeniesienie ciężaru ciała na przód,
- odsłonięcie zębów (widoczne kły),
- uniesiony ogon,
- wspinanie się;
postawa uległa:
- odwracanie wzroku,
- skierowanie uszu ku tyłowi,
- kulenie ciała,
- przewracanie się (odsłonięta okolica brzucha),
- podwinięcie ogona, utrzymanie ogona między nogami,
- lizanie;
KOTY:
postawa dominująca:
- uważne obserwowanie,
- uszy uniesione i skierowane na boki,
- ogon podniesiony, końcówka ogona opadnięta,
- stawanie pionowo,
- stanie na sztywnych kończynach;
postawa uległa:
- odwracanie wzroku,
- uszy położone na głowie,
- ogon zawinięty na jedną stronę ciała,
- kulenie ciała,
- unikanie bliskości osobnika dominującego.
PRZYCZYNY
- Osobnicza odpowiedź behawioralna zależna jest od czynników genetycznych i środowiskowych.
- Wrodzony instynktowny wzór zachowań modyfikowany jest wraz z nabywanym doświadczeniem.
- Powtarzane zachowanie albo daje pożądany rezultat, albo prowadzi do porażki.
- Okres socjalizacji jest krytyczną fazą rozwoju - wiek młodzieńczy jest bardzo wrażliwym.
- Wszystko to, czego zwierzę nie poznało w okresie młodości - może w przyszłości wywoływać lęki.
- Konflikty socjalne są bardzo częstymi przyczynami agresji.
- Dalej, lęk jako instynktowna odpowiedź na zagrożenie.
BEHAWIORALNE RODZAJE AGRESJI
- dominacyjna / ukierunkowana przez właściciela,
- zaborcza,
- terytorialna,
- związana z pokarmem,
- wynikająca ze strachu,
- między psami / między kotami,
- przekierowana,
- macierzyńska,
- wynikająca z bycia drapieżnikiem,
- idiopatyczna (nieznana).
POSTĘPOWANIE DIAGNOSTYCZNE
- Wywiad i badanie kliniczne są zawsze kluczowe.
- Ważne są informacje nt. wieku, w jakim zwierzę pojawiło się w otoczeniu, zachowania jego rodziców, zdarzeń z okresu socjalizacji, poziomu wyszkolenia, czy przewidywalnych zachowań.
- Istotne badania laboratoryjne - badanie morfologiczne krwi, profil biochemiczny surowicy, badanie moczu, badanie aktywności hormonów tarczycy.
- Dodatkowo, badanie mózgu (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) dla oceny ewentualnych zmian strukturalnych.
- Dla wykrycia stanów zapalnych, czy innych zmian patologicznych - analiza płynu mózgowo-rdzeniowego.
