Nie jest znany mechanizm działania DEET ani dawki toksyczne.
Źródła
- obroże przeciw pchłom dla psów i kotów,
- spraye na pchły,
- repelenty przeciw insektom (np. Off, Moskilex).
Dawki toksyczne
WIDOCZNE OBJAWY KLINICZNE:
- psy - po kontakcie z 1,4 g i 0,09% fenwaleratu/9% roztworu DEET.
Ważne! Koty są zdecydowanie bardziej wrażliwe niż psy, szczególnie młode kocice.
Wywiad
- kontakt zwierzęcia z substancją.
Objawy kliniczne
- rumień, pęcherze skórne, martwica,
- wymioty,
- drgawki, objawy ze strony OUN (podniecenie, niezborność),
- śmierć.
Badania laboratoryjne
- substancje czynne i ich metabolity są wykrywalne w surowicy - przez 2 tygodnie od kontaktu.
Wykluczenie innych chorób o podobnych objawach (rozpoznanie różnicowe):
- encefalopatia,
- zatrucie piretrynami,
- zatrucie insektycydami fosforoorganicznymi,
- zatrucie lekami antyhistaminowymi i lekami obkurczającymi naczynia.
Rokowanie jest zazwyczaj pomyślne do dobrego.
Zdarzają się przypadki śmiertelne.
Leczenie zależne od oceny sytuacji.
Płukanie żołądka.
Podanie węgla aktywowanego.
Podanie środków przeczyszczających (nie zawierających magnez w przypadku pacjentów neurologicznych) po 30 min od podania węgla aktywowanego.
Rozważenie płukania całych jelit.
Ważne! W przypadku narażenia dermalnego - dokładne umycie zwierzęcia ciepłą wodą i płynnym detergentem myjącym; mycie w rękawicach ochronnych.
Pamiętaj!
Lekarz weterynarii ma obowiązek poinformować Cię o rokowaniach i kosztach leczenia.
Twój obowiązek - świadomie pytać, prosić o wytłumaczenie wszystkiego, co jest niejasne, niezrozumiałe.
Kontakt lekarz - właściciel to pomoc dla zwierzęcia.
