D-limonen i linalol są monoterpenoidami o budowie podobnej do pulegonu. Pulogen z kolei to toksyczny keton, metabolizowany przez system cytochromów wątrobowych.
Źródła
- w sprayach insektobójczych,
- w zawiesinach,
- w szamponach,
- w repelentach,
- w dodatkach do jedzenia i zapachach.
Ważne!
- Koty są 5 razy bardziej wrażliwe na zatrucie D-limonenem niż psy.
- Linalol powoduje dłużej trwające i poważniejsze objawy kliniczne niż D-limonen.
- Działanie toksyczne ekstraktów z olejków cytrusowych jest zdecydowanie większe przez dodatek do tych samych produktów piperonylu butoksydu.
Dawki toksyczne
PODANIE DOUSTNE D-limonenu:
- psy - 680 g/kg.
Wywiad
- kontakt zwierzęcia z substancją,
- możliwy mocny cytrynowy zapach skóry.
Objawy kliniczne
- ślinotok,
- depresja,
- osłabienie,
- hipotermia,
- niezborność, upadek,
- drżenie,
- rozszerzenie naczyń,
- niskie ciśnienie,
- zapalenie skóry - szczególnie ciężkie w okolicy kroczowej i mosznowej,
- możliwa śmierć.
Badania laboratoryjne
- spektrometria masowa,
- gazowa chromatografia.
Wykluczenie innych chorób o podobnych objawach (rozpoznanie różnicowe):
- zatrucie karbaminianem,
- zatrucie piretrynami i piretroidami,
- zatrucie insektycydami fosforoorganicznymi.
Rokowanie jest zazwyczaj pomyślne do bardzo dobrego.
Występujące przypadki śmiertelne zdarzają się najczęściej u kotów.
Leczenie zależne od oceny sytuacji.
Podanie węgla aktywowanego.
Podanie środków przeczyszczających (nie zawierających magnez) po 30 min od podania węgla aktywowanego.
Rozważenie płukania całych jelit.
Ważne! W przypadku narażenia dermalnego - dokładne umycie zwierzęcia ciepłą wodą i płynnym detergentem myjącym; mycie w rękawicach ochronnych do czasu, kiedy cytrynowy zapach nie będzie wyczuwalny.
Pamiętaj!
Lekarz weterynarii ma obowiązek poinformować Cię o rokowaniach i kosztach leczenia.
Twój obowiązek - świadomie pytać, prosić o wytłumaczenie wszystkiego, co jest niejasne, niezrozumiałe.
Kontakt lekarz - właściciel to pomoc dla zwierzęcia.
