Kwas borny jest substancją cytotoksyczną, a sam mechanizm działania nie jest znany.
Źródła
- trutki na mrówki,
- trutki na karaluchy,
- substancje na pchły,
- herbicydy,
- środki do czyszczenia protez zębowych,
- nawozy sztuczne,
- roztwory do przemywania szkieł kontaktowych,
- płyny do płukania jamy ustnej,
- środki myjące,
- środki antyseptyczne, dezynfekujące.
Dawki toksyczne
DROGA DOUSTNA
- szczury - 2,7-4 g/kg,
- małe ssaki - 0,2-0,5 g/kg.
Wywiad
- kontakt zwierzęcia z substancją.
Objawy kliniczne
- ślinotok,
- ból brzucha,
- wymioty, biegunka,
- niezborność,
- depresja,
- przeczulica,
- osłabienie mięśni,
- drżenia, drgawki,
- krwiomocz, skąpomocz, bezmocz,
- śpiączka, śmierć.
Badania laboratoryjne
- gazometria krwi,
- badanie ogólne moczu,
- badanie biochemiczne surowicy.
Ważne! Kwas borny może być wykrywany w moczu, a obecność soli kwasu bornego - we krwi.
Wykluczenie innych chorób o podobnych objawach (rozpoznanie różnicowe):
- zatrucie cholekalcyferolem,
- zatrucie metyloksantynami,
- zatrucie odpadkami spożywczymi,
- zatrucie insektycydami fosforoorganicznymi,
- zatrucie grzybami,
- zatrucie piretrynami i piretroidami,
- zatrucie cynkiem,
- zatrucie rotenonem.
Rokowanie zależne od:
- nasilenia objawów klinicznych w trakcie badania,
- ilości zjedzonej trucizny.
Leczenie zależne od oceny sytuacji.
Wywołanie wymiotów.
Płukanie żołądka.
Nie zaleca się:
- podania węgla aktywowanego z uwagi na konieczność podania go w znacznej ilości,
- podania środków przeczyszczających z uwagi na i tak występującą przez zatrucie biegunkę.
Pamiętaj!
Lekarz weterynarii ma obowiązek poinformować Cię o rokowaniach i kosztach leczenia.
Twój obowiązek - świadomie pytać, prosić o wytłumaczenie wszystkiego, co jest niejasne, niezrozumiałe.
Kontakt lekarz - właściciel to pomoc dla zwierzęcia.
