Popołudniowy spacer w tygodniu, za miasto, na chwilę raptem albo dwie, może w kaloszach, jak pada i pelerynie. Możesz? No przecież.
POLE
- Rolnicy w dalszym ciągu dokonują orek przedsiewnych i podorywek.
- Sieje się zboża ozime, jak jęczmień ozimy, żyto, pszenicę.
- Zanika powoli widok ściernisk.
- Pola ziemniaczane i buraczane pełne są chwastów.
- Łęty ziemniaczane podsychają, kopanie ziemniaków i buraków staje się powszechne.
- Z pól sprząta się pomidory, cebulę, groch, fasolę i kukurydzę.
- Po przydrożach i na miedzach owocują kłujące, i ostopodobne rośliny - popłochy, ostrożenie, łopiany, szczecie, purpurowe chabry przydrożne i - osty.
- Na nie podoranych ścierniskach widać potężne zachwaszczenie.
- Na polach coraz mniej owadów roślinożernych.
- Ptaków wciąż dużo - jedne gromadzą się przed odlotem, inne zatrzymują podczas wędrówek.
- Do pomieszczeń zimowych powoli przenoszą się polne gryzonie.
- Na liściach powoju widać wyrośnięte gąsienice zawisaka powojowca.
- Wieczorami nad polnymi ścieżkami przelatują motyle błyszczki jarzynówki.
- Na rzepaku ozimym trwa żer drugiego pokolenia gnatarza rzepakowca.
- Zięby przenoszą się z ogrodów na zarośnięte chwastami pola.
- Na zachód gromadami ruszają potrzeszcze.
- Przepiórki zaczynają wędrówkę, która przy pogodnej jesieni trwać będzie nawet do listopada.
ŁĄKA
- Łąki skoszone dwukrotnie odrastają i gonią w rozwoju jednokośne.
- Mniej jest jednak kwiatów.
- Wznoszą się jeszcze gdzieniegdzie białawe baldachy baldaszkowatych - pasternaku, dzikiej marchwi, barszczu, dzięgielu, czy koniopłochu.
- Tu i ówdzie kwitnie jeszcze pachnąca miodem biała przytulia właściwa albo drobny świetlik łąkowy.
- Niżej w trawie złoci się koszyczek brodawnika i zdobi pastwiska, łąki, trawiaste przydroża jak mniszek lekarski wiosną.
- W południowej części niżu spotkamy zimowita jesiennego z różowymi kwiatami, podobnego na oko do wiosennych krokusów.
- Coraz mniej jest owadów.
- Ptaki z łąk masowo udają się na południe.
- Te, widoczne dla oka - nadlatują w trakcie wędrówek z zimniejszej północy.
- Na roślinach baldaszkowatych tuż przed przepoczwarczeniem trwa żer gąsienic pazia królowej.
- W połowie miesiąca odleci pliszka żółta.
TORFOWISKO
- Praktycznie na torfowiskach kwiatów już nie ma.
- Od góry obsychają liście turzyc i traw.
- Roślinność przybiera powoli bardziej płowe i rdzawe kolory.
- Tylko nisko wykoszone miejsca zielenią się jeszcze od odrastających młodych listków.
- Ostatnie kwiatki trzciny pospolitej kwitną na torfowiskach szuwarowo-turzycowych.
- Pałki i manna mielec dawno już przekwitły, i owocowały.
- Kwitnące wiechy traw i kłosy zarodnikowe skrzypu błotnego można nadal spotkać na torfowiskach darniowych.
- Kwitnie zatem śmiałek darniowy i trzęślica błotna, drobny sit członowany i smukłe kłosy świbki błotnej.
- Ostatnie z barwnych kwiatów też przekwitają - bladożółte ostrożenie warzywne, purpurowe ostrożenie błotne, biała przytulia bagienna i dziewięciorniki błotne.
- Czasem z początkiem września ponownie zakwitają kaczeńce - mniej licznie aniżeli na wiosnę.
- Przygiełka biała wciąż kwitnie na torfowisku wysokim.
- Zaczynają dojrzewać żurawiny.
- Względnie suche torfowiska zachęcają do łatwego chodzenia.
- Trwają wędrówki mniejszych ptaków błotnych.
- Do odlotu szykują się żurawie - powoli zbierając się w stada na bagnach, łąkach i swoich stałych miejscach.
- Bekas dubelt i szlamnik rycyk nadal wędrują.
Obojętnie, czy pada czy chłodniej, czy ciepły wiatr jeszcze wieje - aktywność w obcowaniu z naturą daje odporność, silne zdrowie i po prostu pogodne oblicze.