Wywiad
- nieprawidłowe oddawanie moczu,
- bezmocz, krwiomocz,
- piszczenie,
- puste parcia,
- apatia,
- zwiększona agresywność, ból w trakcie dotykania brzucha.
Ważne! Najczęściej właściciel trafia z kotem do lecznicy weterynaryjnej na skutek widocznego u zwierzęcia ‘zaparcia’.
Badanie przedmiotowe
- ocena świadomości,
- ocena stanu nawodnienia,
- ocena stanu układu krążenia,
- osłuchanie serca (pod kątem wystąpienia zaburzeń rytmu serca),
- tętno na tętnicy udowej (pod kątem siły i rodzaju),
- omacanie brzucha (rozdęcie pęcherza moczowego - chyba, że został przerwany; ścieńczenie ściany pęcherza moczowego, kamienie pęcherza moczowego),
- badanie prącia (opuchnięcie, nabrzmienie, siność, martwica) i okolicy krocza.
Badania laboratoryjne
- w stanie nagłym minimalne badania - hematokryt, białko całkowite; mocznik we krwi lub w surowicy, poziom kreatyniny w surowicy; elektrolity (szczególnie potas); poziom glukozy we krwi; gazometria krwi żylnej;
- rutynowe badania, jeśli czas pozwala - badanie morfologiczne krwi; badanie biochemiczne krwi; badanie ogólne moczu z posiewem, cytologia.
Pomocne może okazać się:
- badanie elektrokardiograficzne (EKG),
- badanie radiologiczne (RTG) brzucha,
- badanie ultrasonograficzne (USG) brzucha.
Rokowanie jest pomyślne do niepomyślnego.
Zależne od obecności lub braku:
- wymiotów,
- krwiomoczu,
- hipotermii,
- osłabienia,
- mocznicy nerkowej, zanerkowej,
- zaburzeń rytmu serca.
Leczenie zależne od oceny sytuacji.
Pamiętaj!
Lekarz weterynarii ma obowiązek poinformować Cię o rokowaniach i kosztach leczenia.
Twój obowiązek - świadomie pytać, prosić o wytłumaczenie wszystkiego, co jest niejasne, niezrozumiałe.
Kontakt lekarz - właściciel to pomoc dla zwierzęcia.
