Ważne!
- Cukrzyca przeważa u psów w wieku 4-14 lat, głównie między 7. a 9. rokiem życia.
- Predysponowane rasy: beagle, keeshond, puli, cairnterier, pinczer miniaturowy, pudel miniaturowy, sznaucer miniaturowy, jamnik.
- U kotów cukrzyca w zdecydowanej większości diagnozowana jest po 6. roku życia.
- Większość zwierząt z cukrzycą jest otyła.
- Pacjenci z hiperglikemią przed posiłkiem - glukoza > 200 mg/dl.
- Koty mogą wykazywać hiperglikemię stresową - 300-400 mg/dl.
Wywiad
- wzmożone pragnienie,
- wielomocz,
- zmniejszenie masy ciała,
- zwiększony apetyt,
- nietrzymanie moczu, częstsza wymiana żwirku w kuwecie,
- osłabienie tylnych kończyn,
- nagła ślepota.
Badanie przedmiotowe
- powiększenie wątroby przez jej stłuszczenie (badanie palpacyjne),
- słaba kondycja okrywy włosowej,
- zaćma,
- odwodnienie, osłabienie,
- zapach acetonu z jamy ustnej (kwasica ketonowa).
Badania laboratoryjne
- konieczne - na czczo badany poziom glukozy we krwi,
- badanie ogólne moczu,
- badanie morfologiczne krwi,
- badanie biochemiczne krwi wraz z elektrolitami,
- analiza gazometrii krwi,
- ocena poziomu tyroksyny (T4) w surowicy.
Wykluczenie innych chorób o podobnych objawach (rozpoznanie różnicowe):
- niedoczynność kory nadnerczy,
- moczówka prosta,
- nadczynność kory nadnerczy,
- przewlekła niewydolność nerek,
- nadczynność tarczycy,
- zapalenie endometrium/ropomacicze,
- zespół Fanconiego (zaburzenia czynności cewek nerkowych),
- zwiększona podaż sodu,
- psychogenne nadmierne pragnienie.
Rokowanie jest pomyślne.
Zazwyczaj leczenie jest długotrwałe.
Leczenie
- Posiłki powinny być zsynchronizowane w czasie z podaniem insuliny.
- Unika się podawania średnio wilgotnych karm - duża zawartość cukru.
- U pacjentów otyłych ważne jest stopniowe zmniejszanie masy ciała.
- Podaje się insulinę o średnim czasie działania - insulina zazwyczaj wołowo-wieprzowa Lente albo wołowo-wieprzowa NPH.
- Przed podaniem insuliny - ogrzać do temperatury pokojowej (delikatnie rolując lub trzymając w dłoni).
Ważne! Nie wstrząsać buteleczką z insuliną.
Pamiętaj!
Lekarz weterynarii ma obowiązek poinformować Cię o rokowaniach i kosztach leczenia.
Twój obowiązek - świadomie pytać, prosić o wytłumaczenie wszystkiego, co jest niejasne, niezrozumiałe.
Kontakt lekarz - właściciel to pomoc dla zwierzęcia.
