Zakażenie może obejmować kilka szczeniąt w miocie.
Zwiększone ryzyko pojawienia się choroby u psów ras:
- golden retriever,
- labrador retriever,
- jamnik,
- pointer.
Badanie przedmiotowe
- widoczne obrzęki twarzy, karku, części nosowej czaszki, małżowiny usznej,
- w miejscach połączenia na twarzy błon śluzowych ze skórą - widoczne krosty, grudki, obrzęki, strupy,
- z miejsc połączenia błon śluzowych ze skórą - możliwy widoczny ropny wyciek,
- możliwe ropne zapalenie kanału słuchowego zewnętrznego,
- powiększone węzły chłonne podżuchwowe,
- możliwe powstanie ropnia na węzłach chłonnych podżuchwowych i jego pęknięcie,
- zdarza się poważna opuchlizna węzłów chłonnych podżuchwowych prowadząca do silnej niewydolności oddechowej na skutek ucisku na tchawicę,
- gorączka, jadłowstręt, osowienie,
- możliwe odwodnienie.
Rokowanie jest pomyślne lub ostrożne.
Niektóre szczenięta nie przeżywają.
Ważne!
U pacjentów odwodnionych prowadzi się płynoterapię.
Istotne utrzymanie drożności dróg oddechowych.
Zaleca się delikatne umycie twarzy ciepłą wodą dla zmniejszenia ryzyka wystąpienia wtórnych zakażeń i blizn.
Leczenie objawowe i wspomagające.
Pamiętaj!
Lekarz weterynarii ma obowiązek poinformować Cię o rokowaniach i kosztach leczenia.
Twój obowiązek - świadomie pytać, prosić o wytłumaczenie wszystkiego, co jest niejasne, niezrozumiałe.
Kontakt lekarz - właściciel to pomoc dla zwierzęcia.
