Same antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze stosowane niewłaściwie mogą w efekcie spowodować oporność bakterii i zakażenia pałeczkami Gram ujemnymi. Powikłania po zapaleniu ucha zewnętrznego mogą zatem okazać się naprawdę poważne.
Istotny staje się schemat postępowania, który wyklucza w całości bądź częściowo podaż leków.
Na rynku weterynaryjnym prezentowane są preparaty do pielęgnacji uszu lub do płukania kanałów słuchowych. Wersje płynów, emulsji bądź proszków. Stosowane wspierają stan fizjologiczny uszu, redukują nieprzyjemny zapach i zmniejszają swędzenie. Wiążą wilgoć i woskowinę, która jest pożywką dla bakterii i grzybów bytujących w uszach. Obniżają pH i działają absorbcyjnie, zapewniając pożądaną czystość.
Wniosek! Stosowanie takich produktów przywraca bądź utrzymuje prawidłowe funkcje kanału słuchowego.
Próby wyeliminowania otitis externa jako choroby wtórnej często kończą się niepowodzeniem. Konieczne jest określenie pierwotnej przyczyny i odpowiednie postępowanie.
pH - wartości
przy pH 5 - wzrost gronkowca Staphylococcus pseudointermedicus hamuje, przy pH 4 - ustaje
przy pH 5-9 - namnaża się Malassezia pachydermatis, przy pH 3 - wzrost minimalny albo całkowite ustąpienie
